Κουετζαλκοάτλ

(Quetzalkoatl). Προκολομβιανή θεότητα του Μεξικού, που, σύμφωνα με την παράδοση, ήταν βασιλιάς των Τολτέκων και είχε λευκή επιδερμίδα. Η διήγηση των δοκιμασιών, στις οποίες υποβλήθηκε από τον μάγο Τεζκατλιπόκα, είναι πιθανότατα η μυθική ερμηνεία μιας εχθρικής εισβολής που έγινε στην περιοχή, περίπου τον 10o αι. μ.Χ. Μετά την εισβολή, ο βασιλιάς εγκατέλειψε τη χώρα του και εγκαταστάθηκε ανατολικότερα. Τον μύθο πήραν οι Αζτέκοι από τους Τολτέκους και, όταν οι Ισπανοί εισέβαλαν στο Μεξικό, πίστεψαν ότι το γεγονός αυτό δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η επάνοδος του βασιλιά. Ο Κ. ήταν θεός του ανέμου και του νερού και επιπλέον ζωοδότης της φύσης. Οι άνθρωποι τον φαντάζονταν και τον απεικόνιζαν άλλοτε με τη μορφή προσωπιδοφόρου γέρου και άλλοτε με τη μορφή φιδιού, που στο σώμα του έφερε το φτέρωμα ενός πουλιού που στην τοπική διάλεκτο λέγεται κουετζάλ.